Rozdział 7

-KOCHAM CIĘ KURWA! - usłyszałam głośny krzyk Zayna i kolejne łzy poleciały mi po policzku.
-Ja też cię kocham. - wyszeptałam sama do siebie.
Wstałam z łóżka i lekko uchyliłam drzwi. Słyszałam tylko urywki słów Zayna.
-..ja.. Ona jest moim powietrzem.. Czemu zawsze muszę zjebać to co moze być czymś ważnym?
Zayn. Mój Zayn Płakał.
Zamknęłam drzwi i powróciłam na łóżko. Zaczęłam myśleć nad tym "co by było gdyby..?". Tysiące myśli, a ani jednego rozwiązania. 
"Zawsze kieruj się językiem serca, ono nam powie czy warto." - Przypomniały mi się słowa Mamy. - "Warto" - Pomyślałam i wstałam ruszając do drzwi. 
Na korytarzu nie było nikogo. Z pokoju Zayna dobiegał dzwięk muzyki. Podeszłam i zapukałam. Nic. Zapukałam jeszcze raz. Nic. Tak więc nacisnęłam klamkę i weszłam do środka. Zayn siedział na parapecie. Spojrzał na mnie i znów odwrócił wzrok.
-Powinniśmy porozmawiać.
-O czym? Że powinieniem dać sobie spokój? Też to wiem .. ale nie potrafię..
Stałąm i patrzyłam na niego ze łzami w oczach.
-Zayn ja..
-Tak wiem.. nie czujesz tego co ja..
-Skąd ta pewność?
-A co? Może jest inaczej.. - Zaśmiał się drwiąco.
-TAK! jest inaczej!
Spojrzał na mnie wyczekująco.
-Kocham Cię Zayn. .. Kocham Cię.
Stałam bez ruchu patrząc mu w oczy. Wstał i podszedł do mnie. Jego dłonie zatopiły się w moich włosach, a nasze usta złączyły się.
-Kocham Cię, mała. - Szepnął mi do ucha i jego usta zaczęły pieścić moją szyję.


*Kilka dni później*
Tego dnia wstałam bardzo wcześnie. Szybko się umyłam i pognałam na dół do kuchni przygotować chłopcom śniadanie.
Wstawiłam wodę na herbatę i zaczęłam smażyć omlety.
Cała czwórka zeszła się po dziewiątej, a Zayn jeszcze spał.
-Ooo.. Widok Moniki w kuchni .. bezcenny. - Louis zaśmiał się i tak jak pozostałą trójka siadł do stołu.
-Smacznego chłopcy.
Wzięłam tacę ze śniadaniem dla Zayna i pognałam na górę. Cicho otworzyłam drzwi i weszłam do środka. Usiadłam na łóżku obok mojego mulata, czekając aż wstanie. 
Zayn przebudził się.
-Cześć śpiochu. -Uśmiechnęłam się do niego i pocałowałąm w czoło.
-Cześć piękna. - Odpowiedział na uśmiech i objął moje ciało ręką. - Mmm.. jak pięknie pachnie, ale najpierw daj mi się sobą nacieszyć.
Odstawił tacę na stolik i zaczał mnie całować. Wygupialiśmy się na łóżku kilka minut, po czym w ciszy zjedliśmy śniadanie. W pewnej chwili spojrzał mi w oczy i wyszeptał "kocham Cię".
Uśmiechnęłam się, a on pocałował mnie w czoło.
-Czas zacząć dzień. -wstał z łóżka i poszedł do łazienki.
Też wstałam i zaczęłam ścielać jego łóżko. Podniosłam poduszkę, by ją otrzepać i znalazłam tam kartkę. Rozwinęłam ją i się zdziwiłam. Wyniki badań lekarskich. Ale nie zwykłych badań alergologicznych, ale badań onkologicznych.




___________________________________
Wiem, że bardzo krótki, wiesz i przepraszam.
Tyle zdołałam wymyślić.
Obiecuję dłuższe! <3
Mam nadzieję, że się wam spodoba . :*
Dziękuję tym którzy to czytają, że jeszcze się nie zanudzili :*
Chwała wam za to :D